Bardzo dobrze pamiętam dzień, w którym zrobiłem to zdjęcie, jedno z takich wydarzeń, którego się zupełnie nie spodziewamy, i tym bardziej ciężko jest sobie to wyobrazić jeśli nie widzieliśmy tego wcześniej. Zdjęcie zrobiłem ze szczytu Tokarni (778m n.p.m.) kierując obiektyw w stronę Tatr w linii prostej to około 130km, ale żeby zobaczyć góry potrzebna jest dobra widoczność i coś jeszcze, zachód słońca. Jednak nie może to być zwykły zachód słońca, a taki, który będzie w odpowiednim miejscu, słońce musi zajść za Gerlachem. Z miejsca, z którego fotografowałem taki zachód słońca widoczny jest tylko dwa razy do roku. Zaczyna się ściemniać, słońce schodzi coraz bliżej horyzontu a niebo przybiera purpurowe odcienie. Pamiętam tą chwilę konsternacji, próbę dostrzeżenia czegokolwiek i nagle w oddali zaczął majaczyć zarys gór. Pamiętam, że przez chwilę zwyczajnie gapiłem się na to co widzę i zupełnie zapomniałem o tym by robić zdjęcia... Coś niepowtarzalnego.